کشور ایران با داشتن ذخایر عظیم نفتی و گازی، یکی از بازیگران اصلی در بازار جهانی این انرژی ها می باشد. صنعت نفت علاوه بر تامین نیازهای داخلی، به تقویت روابط اقتصادی و سیاسی با کشورهای دیگر کمک میکند. صادرات نفت و فرآوردههای نفتی، به ویژه به کشورهای آسیایی و اروپایی، موجب تقویت روابط تجاری و دیپلماتیک ایران با این کشورها میشود و به ارتقاء جایگاه کشور در معادلات منطقهای و جهانی میانجامد.
صنعت نفت با ایجاد فرصتهای شغلی گسترده در بخشهای مختلف از استخراج، پالایش، حملونقل تا خدمات فنی و مهندسی، نقش مهمی در کاهش بیکاری و افزایش رفاه اجتماعی دارد. همچنین، توسعه این صنعت به رشد و تقویت صنایع وابسته مانند پتروشیمی، پالایشگاهها، صنایع شیمیایی و تولیدات انرژی کمک میکند. این امر موجب ایجاد زنجیرههای ارزش افزوده و توسعه پایدار در بخشهای مختلف اقتصادی میشود.
یش از ۶۰ درصد سرمایهگذاران صنعت نفت معتقدند که تقاضا برای فراوردههای این حوزه تا سال ۱۴۰۹ (۲۰۳۰میلادی) به بالاترین اندازه خود میرسد. پالایشگاهها برای پاسخگویی به این نیاز بازار لازم است سطح ایمنی را برای کارکنان خود ارتقا دهند. این در حالی است ضریب پایین بازیافت نفت در کشور که کمتر از ۳۰ درصد تخمین زده میشود از بزرگترین چالشهای فناورانه امروز صنعت نفت است.
این یعنی اگر قریب به ۷۰۰ میلیارد بشکه نفت داشته باشیم، فقط حدود ۲۰۰ میلیارد بشکه آن قابل دستیابی است. چالش دیگر افزایش هزینههای عملیاتی است. تجاریسازی منابع نامتعارف فسیلی، تولید آلودگیهای محیطی، پیچیدگی فرایندهای حفاری، جستجو برای ذخایر جدید در مکانهای سختگذر از دیگر چالشهای این حوزه است.
در واقع محصولات و راهکارهای یکپارچه، به صنایع نفت، گاز و انرژی کمک میکند تا مسیر تحول دیجیتال را به سلامت و با تمام توان بپیمایند و با بهرهگیری از فناوریهای نوپدیدصنعت بهرهوری را افزایش دهند و راهبردیهای خود را پیاده کنند.
- ۰۳/۰۹/۲۸